ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ

Όταν απέναντί σου βρίσκεται ένα λιοντάρι με ανοιχτό το στόμα του και βρυχάται απειλητικά, τι φαντάζεσαι πως νιώθεις ? Προφανώς σου έχουν κοπεί τα γόνατα, η ανάσα, νοιώθεις ανήμπορος μπροστά στη δύναμή του και στέκεσαι παράλυτος περιμένοντας με ανείπωτο τρόπο, το βέβαιο τέλος σου μέσα στο στόμα του θηρίου.

Όταν ανοίγεις την τηλεόρασή σου, ορμούν κατά πάνω σου ορδές σαρκοφάγων θηρίων, που με τη μορφή ενημέρωσης, μέσα σε μισή ώρα έχεις πληροφορηθεί πως : τζιχαντιστές αποκεφάλισαν ακόμα έναν όμηρο, οι πολιτικοί της χώρας σου πήραν μια ακόμα απόφαση που σε οδηγεί σε εξόντωση, η γειτονική χώρα παραβίασε πάλι τα σύνορά σου και σε απειλεί με πόλεμο, σε αποστολή αυτοκτονίας πάλι σκοτώθηκαν μερικές εκατοντάδες, ο ιός (χ) που άρχισε να εξολοθρεύει τον (ψ) λαό έχει περάσει τα σύνορα κι όπου να’ ναι σε πλησιάζει, συμμορία ληστών χτύπησε στη γειτονιά σου, άλλοι τόσοι πέθαναν το τελευταίο διάστημα από καρκίνο, εγκεφαλικό ή έμφραγμα, τρελός δικτάτορας με πυρηνικά απειλεί με όλεθρο, το οικολογικό σύστημα καταρρέει και σε λίγα χρόνια ο πλανήτης δεν θα είναι βιώσιμος και ακόμα …………. !!!!

Κι αφού σου έχει ανεβάσει την αδρεναλίνη στα ύψη και κοιτάς να δεις από πού θα σου ‘ρθει, σε καθησυχάζει μέσα από ένα ιλιγγιώδες ντεκολτέ ή απ` το οφθαλμόλουτρο τορνευτών οπισθίων κάποιας καλλονής ή με ποδόσφαιρο ή σαρβάϊβορ ή με οτιδήποτε άλλο μπορεί να σε αποκοιμίσει.

Πώς νοιώθεις αλήθεια ? Εγώ που τα έγραψα, ανέβασα αυτομάτως πίεση !!! Εσύ ?

Που κάθε μέρα τους επιτρέπεις να σε βομβαρδίζουν κάνοντας ηλεκτροσόκ στο νευρικό σου σύστημα, γιατί τους το επιτρέπεις ? Στο όνομα της ενημέρωσης? Ποιας ενημέρωσης ? Αυτής που συσκοτίζει την πραγματικότητα ? Αυτή που σε θέλει να στέκεσαι έντρομος μπροστά στο ανοιγμένο ….. στόμα της τηλεόρασης που απειλεί να σε καταπιεί ? Αυτή που σε κάνει να νοιώθεις μικρός, ασήμαντος κι ανήμπορος μπροστά στην οθόνη, που εκτοξεύει απειλές αφανισμού σου, σχεδιασμένες από ασήμαντα ανθρωπάρια, που αν καταλάβαινες πόσο ασήμαντα είναι, θα μπορούσες και να σηκώσεις το ανάστημά σου ?

Γι` αυτό την έβαλε το σύστημα στο σπίτι σου. Για να σε κρατά παράλυτο από φόβο. Σε ξέρει καλά. Σου βγάζει τη γλώσσα κάθε μέρα γιατί βλέπει ότι «τσιμπάς» στο δόλωμα και ήσυχος και σίγουρος για τη νίκη του, σχεδιάζει μαζί με το δικό του και το δικό σου μέλλον. Χωρίς εσένα. Σ’ έχει αφοπλίσει χωρίς να σ’ αγγίξει. Είσαι προβλέψιμος. Και το μόνο που φοβάται, είναι αυτό που δεν έχει προβλέψει κι έναν πιθανό αιφνιδιασμό από σένα. Αν κλείσεις την τηλεόραση, το λιοντάρι θα «μικρύνει» μέσα σου και τότε θα το δεις στις πραγματικές του διαστάσεις. Κι όταν πάψεις να το φοβάσαι, τότε θα μπορείς και να το αντιμετωπίσεις.

Το «σύστημα» που σε απειλεί, αποτελείται κι αυτό από ανθρώπους. Ατελείς ανθρώπους. Γι` αυτό και τέλειο έγκλημα δεν υπάρχει. Κι αυτό το ξέρει και είναι το μόνο που φοβάται. Κάνε το φόβο του πραγματικότητα. Στο χέρι σου είναι.
Ελένη Σπανού

ΛΟΒΟΤΟΜΗ

https://www.youtube.com/watch?v=E6uNL7Jx0LM&feature=youtu.be

Εκεί βαθιά, στο σκοτεινό πυθμένα της αβύσσου απ` όπου ξεκίνησαν όλα, εκεί αργά ή γρήγορα κατέληξαν άπαντες.
Η ψεύτικη εικόνα που θρασύτατα κάποιοι έστησαν μπρος στα μάτια τους, αφού πρώτα τους σαγήνεψε με τα κάλλη της, τους εξαπάτησε τελικά, ώσπου τους λοβοτόμησε και αφού τους παρέσυρε στο βυθό, στη συνέχεια τους απολίθωσε και τους παράτησε εκεί.

Εκεί βαθιά, όπου η έλλειψη οξυγόνου δεν ευνοεί την καύση, η φλόγα έσβησε και μαζί της και οι προδομένες προσδοκίες, ενώ ταυτόχρονα πηχτή ομίχλη απλώθηκε παντού, εκμηδενίζοντας πλήρως μαζί με την ορατότητα και κάθε μικρή ή μεγάλη βεβαιότητα.

Η ζωή απονεκρώθηκε κι ο νους κόλλησε στο λασπωμένο βυθό, δίνοντας σε όλους μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να χώσουν εκεί μέσα το κεφάλι τους για να αντιδράσουν κάπως, αφού κανείς τους δεν είχε τίποτα καλύτερο να προτείνει.

Ώσπου ήρθε και πάλι η ιερή στιγμή, όπου οι πυρακτωμένοι σπόροι κάποιων προηγούμενων απέλπιδων προσπαθειών έπεσαν σπιθιρίζοντας σαν πεφταστέρια από τον ουρανό και βούτηξαν στην σκοτεινή άβυσσο να τους αναζητήσουν.

Η συνάντησή τους, πυροδότησε ξανά την προαιώνια χημική αντίδραση που μετουσιώνει την κατάρα σε ευχή και τη βλαστήμια σε προσευχή, ξυπνώντας από τον λήθαργο τον νου, για να αναγεννηθεί μέσα του η αληθινή εικόνα του έξω κόσμου, όπου ο αέρας πνέει ελεύθερος, αναπτερώνοντας τις ελπίδες ακόμη και των πιο εξαπατημένων εραστών.
Το παθιασμένο ερωτικό όνειρο είναι αυτό που κάνει το αδύνατο αδιανόητα να γίνει δυνατό, κάτι που ακόμη και οι πιο αρχέγονες πέτρες το έχουν από παλιά καταγραμμένο στην μνήμη τους, γι` αυτό και μπορούν όποτε θέλουν να μεταμορφώνονται σε πετράδια.

Όσο δύσκολο κι αν είναι το κολύμπι με τις κλειδώσεις αγκυλωμένες, αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να ξεπεραστεί η νεκρική ακαμψία.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, αν θέλουν οι λοβοτομημένοι αφού ξεμουδιάσουν λιγάκι, να αναζητήσουν το χαμένο ανηφορικό μονοπάτι, εκείνο που δεν έχει φωσφορίζουσα διαγράμμιση, ούτε κιγκλιδώματα στις άκρες.

Άλλωστε μόνο η κίνηση δημιουργεί την τριβή που απαιτείται για να ανάψει και πάλι η φωτιά που θα μπορούσε να τους καθοδηγήσει, αφού θα κατευθυνθεί αναγκαστικά προς τα πάνω, μια και αυτή είναι πάντα η τροχιά της.

Μόνο τότε η άσβεστη φλόγα ανάβει ξανά και νικώντας τη βαρύτητα ανεβαίνει στην επιφάνεια, όπου όμως αντίθετα με την ασφάλεια που εξασφαλίζει η νηνεμία του άηχου πυθμένα, εκεί δυστυχώς επικρατούν τρικυμιώδεις καταιγίδες, με τους κρότους και τις λάμψεις να λυσσομανούν παντού, κόβοντας την ανάσα ακόμη και στους πιο θαρραλέους.

Δυστυχώς η ατμόσφαιρα προκαλώντας ασφυξία, κάνει τις περισσότερες προσπάθειες έτσι όπως είναι πάντα απροετοίμαστες, στο τέλος  να οξειδώνονται και να ναυαγούν, αλλά αυτό σε καμιά περίπτωση δεν τις καθιστά ανώφελες.
Γιατί πάντα πριν τα σκουριασμένα πλοία τρυπήσουν και βυθιστούν, φροντίζουν να περισώσουν το μήνυμά τους σε ερμητικά κλειστό μπουκάλι και να το πετάξουν σε κοινή θέα κάπου εκεί στη φουρτουνιασμένη θάλασσα.
Αυτό είναι που στριφογυρνώντας ακυβέρνητο μες στα κύματα, απροσδόκητα γεννά καμιά φορά την σπίθα που καβαλάει τους υδρατμούς και εκτοξεύεται στους ουρανούς, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή να ξαναπέσει μαζί με τα δάκρυα της βροχής και να πάει να συναντήσει αυτούς που αντίθετα σε κάθε λογική πρόβλεψη, αποφασίζουν να προσπαθήσουν ξανά, διαψεύδοντας και την πιο επίσημη σφυγμομέτρηση.

Σε όλα τα βραδινά δελτία,  αναφέρθηκε πως η εικόνα παρόλο που λαβώθηκε μετά και τα χθεσινά παρατεταμένα επεισόδια, έκανε τις μαρμαρωμένες  καρδιές τους να αρχίσουν ξανά να χτυπούν σε απόλυτο συγχρονισμό, ώσπου η κυκλοφορία τελικά αποκαταστάθηκε. Η δε κοινή πλέον αναπνοή τους ανατροφοδοτούμενη, επανήλθε κι αυτή στους κανονικούς της ρυθμούς, πράγμα που παρόλο που συμβαίνει εξαιρετικά σπάνια, στην προκειμένη περίπτωση απλά συνέβη κι αυτό είναι γεγονός.

Κώστας Πουλής

Το ήθος που ευαγγελιζόσαστε χάθηκε στο βωμό της εξουσίας

Σήμερα Συριζαίοι τρομάξατε από την μεγαλύτερη συγκέντρωση που έχει γίνει επί των ημερών σας.
Σήμερα είδατε ότι υπάρχει κόσμος που αντιδρά στη μνημονιακή πολιτική που επιβάλετε και επηρεάζει τις ζωές όλων μας.
Σήμερα είδατε κινήματα και οργανώσεις να δίνουν το παρών σε ένα κάλεσμα τριών ημερών που δεν είχε το χρονικό περιθώριο να αναπτυχθεί.
Σήμερα φοβηθήκατε την δημιουργία ενός κινήματος που θα αποδομεί εν γένει όλη την πολιτική σας . Γι αυτό στείλατε τα ΜΑΤ (αυτά που θα καταργούσατε) με δακρυγόνα και χημικά (που επίσης θα απαγορεύατε) στην ειρηνική συγκέντρωση των διαδηλωτών με σκοπό να μας διαλύσετε.
Σήμερα ο κόσμος, σας θύμισε κάτι από δυνατό άρωμα. Υποχωρούσε λίγο και μετά ανασυντασσόταν.
Στη μικρή μας υποχώρηση για να μην πνιγούμε από τα χημικά ,βρήκαν την ευκαιρία τα δικά σας παιδιά , να δώσουν μια παράσταση, με ρίψεις μολότωφ και χημικών, ώστε να πάρουν πλάνα τα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης.
Και φυσικά τα πλάνα ήταν για το σωστό (από)προσανατολισμό των τηλεθεατών.
Με ποιο άλλο τρόπο θα πείθατε Συριζαίοι τους τηλεθεατές ; Όχι αυτούς που παρακολουθούν survivor κατά ομολογία Τσακαλώτου , αλλά τους άλλους τους ψυλιασμένους.
Φυσικά με τον γνωστό που εφάρμοζαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Την τρομοκράτηση.
Έπρεπε να τους τρομοκρατήσετε , να τους πείσετε , ότι δεν έπρεπε να κατέβουν στη πλατεία Συντάγματος γιατί στο χώρο αυτό της συγκέντρωσης δεν διαμαρτύρονται ειρηνικά δημοκρατικοί πολίτες, αλλά τραμπούκοι.
Και όσο δεν υποχωρούσαμε τόσο τσαντιζόντουσαν τα παιδιά σας και μας έριχναν χωρίς να έχει προηγηθεί τίποτα.
Γνωρίζαμε ότι η Κ.Ο. σας είναι συμπαγέστατη και το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας θα ήταν Ναι σε όλα.
Όσοι ζούμε σε αυτή τη χώρα θα βιώσουμε στο πετσί μας την σημερινή σας ψηφοφορία.
Εμείς που είμαστε σήμερα στο Σύνταγμα ,δεν ανήκουμε στα παιδιά του happy end.
Εμείς ανήκουμε σε αυτούς που θέλουν να ικανοποιηθεί τω περί δικαίου αίσθημα και να αποκατασταθεί η τάξη των πραγμάτων.
Ωριμάζουν οι συνθήκες όπου το παλλαϊκό στοιχείο θα συνειδητοποίηση και θα οργάνωση με την συμμετοχή του την αντίσταση σε αυτήν την επιβολή σας ,θα απαλλαγεί από τις μνημονιακες πολιτικές και θα ανακτήσει την εθνική και λαϊκή κυριαρχία.
Ντίνα Λύτρα

Το βίντεο του διαδικτυακού καλέσματος αντίστασης στην ψήφιση και την εφαρμογή του 4ου μνημονίου.

https://www.facebook.com/katapsifizoume.gr/videos/305223426573288/

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΓΚΡΙΖΩΝ …..ΚΡΟΤΑΦΩΝ !!!

Κάποιες ώρες πριν πέσουν τα αριστερά …. δακρυγόνα, παρατηρούσα τα κεφάλια των συγκεντρωμένων συμπατριωτών μου, που, αν και αποκαμωμένοι απ το ανελέητο κυνηγητό εξόντωσης επί 6 χρόνια, μάζεψαν τα κομμάτια τους, το φιλότιμό τους, το αίσθημα ευθύνης τους, την αξιοπρέπειά τους αλλά και την απελπισία τους μπροστά στο αδιέξοδο και κατέβηκαν να διαμαρτυρηθούν. Οι γκρίζοι κρόταφοι και τα άσπρα μαλλιά κυριάρχησαν με την παρουσία τους στην πλατεία Συντάγματος, σε μια απέλπιδα προσπάθεια ανατροπής όσων μας οδηγούν στην άβυσσο του τίποτα.
Κάποιοι στιγμή είδα μια μικρή ομάδα νέων και αναθάρρησα. Περίμενα κι άλλους. Αλλά δεν ήρθαν. Προτίμησαν την εικονική πραγματικότητα στην οποία έχουν χαθεί και μέσα στην οποία κρύβουν την αγωνία τους για το αύριο, αφού μεγαλώνοντας από τη γενιά των γκρίζων κροτάφων με α-πολίτικο τρόπο, δεν ξέρουν πώς να χειριστούν αυτή την πραγματικότητα που ξεφεύγει απ το παραμύθι που ζούσαν επί χρόνια.
Δεν τα βάζω με τη νεολαία μας. Λυπάμαι μόνο. Όταν κάποια στιγμή ο γιος μου (18 ετών) μου είπε ότι έπρεπε να ήταν εκείνος εκεί να τα βάλει με τα ΜΑΤ, αντέτεινα με έντονο τρόπο και αποποιήθηκα μετά βδελυγμίας το ενδεχόμενο το παιδί μου να γίνει μπροστάρης και να το πληρώσει με τη ζωή του. Σ’ ένα αγώνα άδικο, άνισο και απρόσφορο, όπως είναι αυτού του τύπου οι κοινωνικοί αγώνες, που η πείρα έχει δείξει ότι την εξουσία δεν μπορείς να την παλέψεις με τα δικά της όπλα. Είναι πανίσχυρη. ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΔΩ ΝΑ ΓΙΝΕΙ!!!
.
Επαναφέρω λοιπόν την ανάρτηση που έκανα λίγες μέρες πριν, με την εύλογη απορία «ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ», σε μια προσπάθεια να εξηγήσω γιατί η πλατεία γέμισε γκρίζους κροτάφους.Κάποιοι στιγμή είδα μια μικρή ομάδα νέων και αναθάρρησα. Περίμενα κι άλλους. Αλλά δεν ήρθαν. Προτίμησαν την εικονική πραγματικότητα στην οποία έχουν χαθεί και μέσα στην οποία κρύβουν την αγωνία τους για το αύριο, αφού μεγαλώνοντας από τη γενιά των γκρίζων κροτάφων με α-πολίτικο τρόπο, δεν ξέρουν πώς να χειριστούν αυτή την πραγματικότητα που ξεφεύγει απ το παραμύθι που ζούσαν επί χρόνια.Δεν τα βάζω με τη νεολαία μας. Λυπάμαι μόνο. Όταν κάποια στιγμή ο γιος μου (18 ετών) μου είπε ότι έπρεπε να ήταν εκείνος εκεί να τα βάλει με τα ΜΑΤ, αντέτεινα με έντονο τρόπο και αποποιήθηκα μετά βδελυγμίας το ενδεχόμενο το παιδί μου να γίνει μπροστάρης και να το πληρώσει με τη ζωή του. Σ’ ένα αγώνα άδικο, άνισο και απρόσφορο, όπως είναι αυτού του τύπου οι κοινωνικοί αγώνες, που η πείρα έχει δείξει ότι την εξουσία δεν μπορείς να την παλέψεις με τα δικά της όπλα. Είναι πανίσχυρη. ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΔΩ ΝΑ ΓΙΝΕΙ!!!.Επαναφέρω λοιπόν την ανάρτηση που έκανα λίγες μέρες πριν, με την εύλογη απορία «ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ», σε μια προσπάθεια να εξηγήσω γιατί η πλατεία γέμισε γκρίζους κροτάφους.Κάποιοι στιγμή είδα μια μικρή ομάδα νέων και αναθάρρησα. Περίμενα κι άλλους. Αλλά δεν ήρθαν. Προτίμησαν την εικονική πραγματικότητα στην οποία έχουν χαθεί και μέσα στην οποία κρύβουν την αγωνία τους για το αύριο, αφού μεγαλώνοντας από τη γενιά των γκρίζων κροτάφων με α-πολίτικο τρόπο, δεν ξέρουν πώς να χειριστούν αυτή την πραγματικότητα που ξεφεύγει απ το παραμύθι που ζούσαν επί χρόνια.Δεν τα βάζω με τη νεολαία μας. Λυπάμαι μόνο. Όταν κάποια στιγμή ο γιος μου (18 ετών) μου είπε ότι έπρεπε να ήταν εκείνος εκεί να τα βάλει με τα ΜΑΤ, αντέτεινα με έντονο τρόπο και αποποιήθηκα μετά βδελυγμίας το ενδεχόμενο το παιδί μου να γίνει μπροστάρης και να το πληρώσει με τη ζωή του. Σ’ ένα αγώνα άδικο, άνισο και απρόσφορο, όπως είναι αυτού του τύπου οι κοινωνικοί αγώνες, που η πείρα έχει δείξει ότι την εξουσία δεν μπορείς να την παλέψεις με τα δικά της όπλα. Είναι πανίσχυρη. ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΔΩ ΝΑ ΓΙΝΕΙ!!!.Επαναφέρω λοιπόν την ανάρτηση που έκανα λίγες μέρες πριν, με την εύλογη απορία «ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ», σε μια προσπάθεια να εξηγήσω γιατί η πλατεία γέμισε γκρίζους κροτάφους.

Aκολουθεί απόσπασμα από το βιβλίο μου "Αυτός ο κόσμος ΜΠΟΡΕΙ ν' αλλάξει" που κυκλοφόρησε στις 16-1-2015 από τις εκδόσεις Κονιδάρη

" ....... Τέτοια παρέλαση ανοησίας και εκθειασμού της ασημαντότητας, δεν έχει υπάρξει άλλοτε στο παρελθόν, όσο τα τελευταία τριάντα χρόνια σ αυτή τη χώρα. Και οι νέοι εδώ, απολύτως αλλοτριωμένοι, ακολούθησαν, μέχρι την ώρα που ξέσπασε η κρίση στη χώρα μας, με θρησκευτική ευλάβεια αυτόν τον τρόπο ζωής, ο οποίος δεν τους παρείχε καμία δυνατότητα κριτικής σκέψης και προβληματισμού, παρασυρμένοι στο κυνήγι μιας, κενής περιεχομένου, δήθεν ευτυχίας, σε βαθμό ενοχής όταν δεν κατάφερναν να ευτυχήσουν, με τον ευτελή και κούφιο τρόπο που οι άλλοι το κατόρθωναν. Η μεγάλη ηττημένη της περιόδου αυτής, υπήρξε η ποιότητα και η μεγάλη νικήτρια, η κενότητα.
΄Ετσι, με τον λαό απόντα ουσιαστικά από τα δρώμενα, «κάποιοι» έδρασαν ανενόχλητοι, πετυχαίνοντας το σκοπό τους, αφού δεν βρήκαν κανένα εμπόδιο στο δρόμο τους. Οι τελευταίες γενιές, αυτές που θα έπρεπε να σηκώσουν στις πλάτες τους το βάρος μιας επανάστασης, δηλαδή οι ηλικίες ανάμεσα στα 18 και τα 35, είναι μεγαλωμένες με τόσο α-πολίτικο τρόπο, που δεν δικαιούται κανείς να αισιοδοξεί, ότι μπορεί κάτι ν αλλάξει στη χώρα μας. Είναι τα παιδιά που μεγάλωσαν μέσα σε απίστευτο καταναλωτισμό, με την αίσθηση ότι, η ζωή τούς χρωστάει τα πάντα, ότι δεν χρειάζεται να κοπιάσουν ιδιαίτερα, αφού τους προσφέρονται τα πάντα εύκολα και απλόχερα και ότι αυτό που έχει σημασία στη ζωή τους, είναι το σύγχρονο Life style, αμερικάνικης προέλευσης, ως απαραίτητη προϋπόθεση για να είναι in ! Και φυσικά, ούτε συζήτηση για τα τεκταινόμενα στη χώρα τους, για τα οποία είχαν πλήρη άγνοια και δυστυχώς, μεγαλωμένα έτσι, έχουν την ίδια εγκληματική άγνοια και σήμερα, γι αυτό και ούτε περνά από το μυαλό τους η σκέψη της ανατροπής, με πρωταγωνιστές τους ίδιους. Αυτή ήταν η μεγάλη επιτυχία του εμπνευστή της ψεύτικης ευημερίας, ως όπλο αποδυνάμωσης των λαών, γι αυτό και δεν έχουμε ελπίδα να σωθούμε σαν γένος. Αλωθήκαμε πλήρως από την εύκολη και άνετη ζωή. Το πείραμα πέτυχε το στόχο του.
Και φυσικά οι μεγάλοι ένοχοι, εκτός από τους εμπνευστές της καταστροφής, ήταν τα μέλη της δικιάς μου γενιάς, που γαλούχησε και μεγάλωσε μ αυτό τον τρόπο τα παιδιά της, αφού υπήρξε η ίδια το μεγάλο θύμα του πειράματος. ΄Ηταν αυτοί οι άνθρωποι που άκριτα γίνονταν αποδέκτες πλαστικού χρήματος, καρτών, δανείων, διακοποδανείων, εορτοδανείων και πλείστων όσων εφευρέσεων του τραπεζικού συστήματος, καταναλώνοντας αδιάκοπα, ό,τι προσφερόταν για κατανάλωση, σαν να μην επρόκειτο ποτέ να τους ζητηθούν πίσω αυτά τα χρήματα. ΄Ηταν οι ίδιοι άνθρωποι που έπεσαν θύματα της πλεονεξίας και της τάσης τους για επίδειξη, αγοράζοντας πανάκριβα αυτοκίνητα, μεζονέτες και σκάφη, οι πάλαι ποτέ νεόπλουτοι !! (Τώρα έχουμε καινούργια κατηγορία, τους νεόπτωχους). ΄Ηταν αυτοί οι ίδιοι που έπεσαν θύματα των ελαφρών θεαμάτων, των ελαφρών αναγνωσμάτων, των ελαφρών διασκεδάσεων και των ελαφρών … συμπερασμάτων!!
Και αυτοί, βέβαια, που φέρουν το μεγαλύτερο βάρος ευθύνης, με τεράστιο ποσοστό συνενοχής στο έγκλημα, είναι αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι, που συγκεντρώνουν όλα τα παραπάνω ενοχοποιητικά στοιχεία σε βάρος τους, αλλά επιπλέον ήταν αυτοί, οι γλύφτες του συστήματος, που κατέλαβαν, αναξιοκρατικά, τις καλύτερες θέσεις και τις πλέον επικερδείς, κλέβοντας ασύστολα το δημόσιο χρήμα.
΄Ολοι αυτοί γαλούχησαν τη γενιά, που σήμερα καλείται να επαναστατήσει και δικαίως αρνείται, αφού το ζωντανό παράδειγμα μέσα από τις οικογένειές τους, ήταν αυτό που τα παιδιά μιμήθηκαν, για να καταστούν «ακρωτηριασμένα» και αδύναμα, με έλλειψη αρχών και αξιών, αφού αυτές δεν τις συνάντησαν μέσα στα σπίτια τους.
Όμως, δεν είναι όλοι αυτοί οι υπεύθυνοι, γι αυτό που βιώνει η χώρα στο σήμερα. Ούτε οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι αυτοί, που έριξαν έξω τον προϋπολογισμό της χώρας. Υπεύθυνοι είναι, όσοι συμμετείχαν σε σκάνδαλα και κατάκλεψαν το ελληνικό δημόσιο παίρνοντας χοντρές μίζες, βοηθώντας συνειδητά στη δημιουργία συνθηκών υποθήκευσης, που επέτρεψαν στους καλοθελητές της χώρας μας να τη δέσουν χειροπόδαρα και να την έχουν στον απόλυτο έλεγχό τους. Όταν έφτασαν στη χώρα μας οι χοντρές επιδοτήσεις, ο λαός ξεγελάστηκε και νόμισε ότι η Ευρώπη θα μας μοιράσει χρήμα ανεπιστρεπτί, αφού είμαστε μέλη της, αλλά στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση ήξεραν πολύ καλά την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και μεθόδευσαν έξυπνα την υποθήκευσή της, με δόλια δανειοδότηση, σε συνεργασία πάντα με τους ντόπιους Εφιάλτες.
Και είναι δυστυχώς, ένα μεγάλο τμήμα αυτών των ανθρώπων, που αδυνατεί, ακόμα και σήμερα, να αντιληφθεί τι έχει συμβεί στη χώρα μας κι όταν μια μέρα ανοίξει τα μάτια της, θα διαπιστώσει ότι έχουμε μεταβληθεί σε «Χονολουλού» του Νότου, με μόνη απασχόληση την παροχή υπηρεσιών, προς τους αποίκους και μονίμους κατοίκους της χώρας μας, τους Γερμανούς και τα παιδιά μας υπηρέτες τους, έναντι πινακίου φακής. Θα διαπιστώσει ότι η θεσσαλική γη, που κάποτε αποτελούσε πλουτοπαραγωγική πηγή για τη χώρα μας, έχει ήδη περάσει σε γερμανικά χέρια και τα πιο όμορφα σπίτια στα νησιά μας το ίδιο. Θα διαπιστώσει ότι τα μισά μας νοσοκομεία θα έχουν κλείσει, τα μισά σχολεία το ίδιο και θα σώζονται και θα μορφώνονται μόνο όσοι η τσέπη τους αντέχει ακόμα. Το κράτος θα έχει απομείνει μισό και Γερμανοκρατούμενο και όλες οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας μας στα χέρια τους.

Ότι δεν κατάφεραν οι Γερμανοί στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το ολοκληρώνουν τώρα. Αφού πρώτα έδεσαν χειροπόδαρα τους πολιτικούς - που ήταν προαποφασισμένο να κυβερνήσουν τη χώρα μας - έχοντας στα χέρια τους ενοχοποιητικά στοιχεία για τη συμμετοχή τους σε διάφορα σκάνδαλα, στη συνέχεια, «κατασκεύασαν» ένα τραπεζικό χρέος-τέρας, που το βάφτισαν εθνικό, για να έχουν τον απόλυτο έλεγχό μας. Με συκοφαντίες κατά των Ελλήνων, δημιούργησαν παγκοσμίως ένα αρνητικό κλίμα εναντίον μας, χρησιμοποιώντας το για εσωτερική κατανάλωση και ψηφοθηρικούς σκοπούς, για να δικαιολογήσουν τα βάρβαρα μέτρα τα οποία πήραν εναντίον μας, ως δικαστές και τιμωροί των τεμπέληδων Ελλήνων. Διείσδυσαν με αργό και ύπουλο τρόπο παντού, σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, καταλαμβάνοντας τα πιο καίρια σημεία ελέγχου της, αφήνοντας τις «λεπτομέρειες» στους ντόπιους ηγέτες, που φρόντισαν να αποκοιμίσουν τον ελληνικό λαό και να μην ακουστούν ποτέ οι σειρήνες του κηρυγμένου πολέμου, ανοίγοντας διάπλατα τις πύλες της χώρας μας, για να εισέλθει και να αλώσει τα πάντα, η εντολοδόχος, από τους φίλους Ευρωπαίους, τρόϊκα.........."

Ελένη Σπανού